کاربرد ایمپرشن کوپینگ در ایمپلنت 

ایمپرشن به ایمپلنت وصل می گردد و قالب گیری روی آن انجام می شود کاربرد ایمپرشن کوپنگ مشخص کردن مکان روکش دندان است که عملیات مساخت در لابراتور انجام می شود

ایمپلنت های دندانی نشانی از پیشرفت های مهندسی می باشد، ایمپلنت ها دارای بخش های قفل شونده (داخلی و خارجی) هستند که اجزای آن از این طریق به آن ها متصل می شوند، ایمپلنت دندان دارای یک رابط ماشین کاری شده می باشد که با سطح متناظر منطبق می شوند، این سطح متناظر باعث اتصال اباتمنت و سایر اجزا به ایمپلنت شده و مانعی برای ورود باکتری ها و سایر میکرو ارگانیسم ها به آن می شوند و همچنین باعث جهت گیری مناسب برای قرارگیری پروتز ( روکش) دندان می شود.

هنگامی که ایمپلنت دندان به استخوان فک جوش می خورد ، لازم است پس از آن از طریق ایمپرشن محل اتصالات و رابط های آن قالب گیری شود.

آن قطعه که با اتصال به ایمپلنت اطلاعات لازم در محل را انتقال می دهد ایمپرشن می گویند.

ایمپرشن در واژه نامه پروتز دندانی به عنوان جزئی از سیستم ایمپلنت می باشد که باعث ایجاد رابط مکانی بین ایمپلنت و ریج و سایر ساختارها می شود.

ایمپرشن کوپینگ برای انتقال ویژگی های یک ایمپلنت یا اباتمنت در دندانپزشکی کاربرد دارد، با کمک ایمپرشن کوپینگ مکان دقیق فیکسچر برروی فک، شبیه سازی شده مشخص می شوند.

ایمپرشن کوپینگ به شکل های مختلفی در بازار وجود دارد، روش کار به این صورت است که دندانپزشک بعد از اینکه هیلینگ ها را از روی فیکسچر کاشته شده در فک بیمار باز می کند، این ایمپرشن ها را بر روی فیکسچر می بندد، و قالب گیری را انجام می دهد.

چند نوع قالب گیری به کمک ایمپرشن داریم؟

قالب گیری open tray و قالب گیری close tray:

در روش قالب گیری open tray بعد از اینکه قالب گیری انجام شد، پیچ های ایمپرشن ها باز شده و از دهان خارج می شود.

اما در روش close tray بعد از قالب گیری پیچ ها از روی آن باز می شوند و ایمپرشن ها در داخل ماده قالب گیری باقی می مانند.

ایمپرشن کوپینگ ایمپلنت