ایمپلنت دندان و رفتارهای مکانیکی
ایمپلنت دندان نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند .دندان از دست رفته استفاده می شود
ایمپلنت دندان برای فک ها درمان سختی نیست و عارضه ای ندارد از بین روش های مختلف جایگزینی ریشه دندان ، ایمپلنت دندان کامل ترین روش درمانی محسوب می شود و همان نقش دندان های اصلی را تا پایان عمر برای بیمار ایفا می کند.
ایمپلنت های دندان به طور عمومی از تیتانیوم ساخته شده اند، این ماده ارتباط پایدار و ارتباط عملگرایی را بین استخوان و سطح ایمپلنت ایجاد می کند، این روند ممکن است بر تکثیر استخوانی تاثیر گذاشته و باعث ایجاد ثبات در ایمپلنت شود.
امروزه ایمپلنت های دندانی راه حل ایده آلی برای نبود دندان و بهترین گزینه برای جایگزینی دندان خواهد بود، با این وجود علی رغم پیشرفت های اخیر در دندانپزشکی، کاشت ایمپلنت هنوز به مقدار زیادی با شکست مواجه می شود.
عوارضی در سطح ایمپلنت مانند تحلیل استخوان، حرکات کوچک که ممکن است رخ دهد، همگی پدیده های مشترکی هستند که نیاز به راه حل هایی برای حفظ ایمپلنت و بازسازی استخوان دارند.
داشتن ثبات ضعیف ایمپلنت کاشته شده یکی از علل عمده نقص ایمپلنت می باشد.
بنابراین پایداری بالای اولیه یکی از علل اصلی مقاومت بالای ایمپلنت دربرابر حرکات کوچک و ضعیف می باشد که برای موفقیت جراحی ایمپلنت بسیار پر اهمیت می باشد، چون حرکت ایمپلنت نباید از ۱۵۰ میکرومتر بیشتر باشد.
عواملی که بر پایداری اولیه ایمپلنت تاثیر می گذارند، تراکم استخوان، نوع سطح و تکنیک جراحی می باشد.
وقتی ایمپلنت دندان قرار داده می شود، پایداری اولیه ایمپلنت به کمیت و کیفیت استخوان ترابکولار و کورتیکال بستگی دارد، چگالی استخوان نیز در بین همه مهم ترین عامل برای پایداری اولیه است.
جهت ارزیابی انواع مختلف ایمپلنت که در بازار موجود است، آزمون های مکانیکی یکی از اساسی ترین آن ها می باشد که عملکرد ماده استفاده شده در ایمپلنت را مورد آزمایش قرار می دهد.
نتایج حاصله از چرخه ی جویدن یک فرد( آزمون های انجام شده بر ایمپلنت هنگام جویدن غذا) دلیل این موضوع را نمایان می کند که چرا این نوع از آزمایشات دارای اهمیت زیادی هستند، از جوانب مختلف بیومکانیکی ، بازسازی استخوان به عوامل مختلفی از قبیل تنش ها و تغییر شکل ها بستگی دارد و به بافت اطراف تاثیر گذاشته و عوامل مهم موفقیت در دندانپزشکی هستند.
بسیاری از متغیرها که بر چگونگی انتقال تنش ها بر استخوان موثر می باشند، طول و قطر ایمپلنت، هندسه سطح آن ، سطح استخوانی ایمپلنت (سطحی از استخوان که با ایمپلنت در تماس است) و همچنین کیفیت و کمیت استخوان می باشد.